فیبروم رحمی چیست و چرا برای بسیاری از زنان یک چالش سلامتی محسوب میشود؟ این سوالی است که بسیاری از زنان به دنبال پاسخ آن هستند. فیبروم‌ها، توده‌هایی هستند که در رحم شکل می‌گیرند و با وجود اینکه این توده‌ها به طور معمول تهدیدی برای زندگی نیستند، اما می‌توانند باعث بروز برخی مشکلات شوند. در ادامه قصد داریم درباره علل ایجاد فیبروم‌های رحمی، علائم هشداردهنده و اثرات آنها بر سلامت جسمی زنان صحبت کنیم.
بیماری شایع فیبروم رحمی چیست؟
فیبروم رحمی که به آن میوم رحم نیز گفته میشود، توده‌های خوش‌خیمی هستند که از بافت ماهیچه‌ای و همبند دیواره رحم تشکیل می‌شوند. این توده‌ها می‌توانند در داخل رحم، در دیواره آن یا حتی در سطح بیرونی رحم رشد کنند. هر فیبروم بسته به محل و اندازه‌اش می‌تواند علائم متفاوتی را ایجاد کند.
اندازه این فیبروم‌ها می‌تواند از چند میلی‌متر تا بیش از ۲۰ سانتی‌متر یا حتی بزرگتر متغیر باشد. گاهی اوقات فیبروم‌ها به حدی بزرگ می‌شوند که اندازه آنها به اندازه یک هندوانه می‌رسد. این توده‌ها ممکن است به صورت یک گره منفرد یا در قالب خوشه‌ای از توده‌ها در رحم ظاهر شوند.
در صورتی که فیبروم‌ها در خارج از دیواره رحم رشد کنند، ممکن است بر اندام‌های مجاور همچون روده، معده و مثانه تاثیر بگذارند و مشکلاتی مانند درد، فشار یا اختلالات ادراری به‌وجود آورند. با توجه به موقعیت و اندازه فیبروم‌ها، تاثیرات آنها بر بدن می‌تواند متفاوت باشد و درمان مناسب بر اساس شرایط خاص هر بیمار تعیین میشود.
علائم فیبروم رحمی چیست؟ بررسی نشانه‌های شایع
فیبروم رحم علائم متفاوتی دارد که بسته به تعداد، اندازه و محل تومورها می‌تواند تغییر کند. این تومورها که معمولاً خوش‌خیم هستند، ممکن است کوچک و بدون علامت باقی بمانند، یا در مواردی که بزرگتر می‌شوند یا در مکان خاصی قرار می‌گیرند، علائم خاصی را ایجاد کنند.
در برخی موارد، فیبروم‌های کوچک ممکن است علائم خاصی نداشته باشند و تنها در زمان‌های معاینه مانند سونوگرافی شناسایی شوند. به‌ویژه در دوران یائسگی، به دلیل کاهش سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون، که رشد فیبروم‌ها را تحریک می‌کنند، ممکن است علائم کاهش یابند و حتی فیبروم‌ها کوچک شوند.
از دیگر علائم شایع فیبروم رحم میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
1. خونریزی شدید در دوران قاعدگی:
زنان مبتلا به فیبروم‌های زیر مخاطی ممکن است خونریزی‌های شدید و غیرعادی را در دوران قاعدگی تجربه کنند. این خونریزی ممکن است شامل لخته‌شدن خون نیز باشد.
2. درد شکمی یا لگنی:
فیبروم‌ها می‌توانند باعث درد یا احساس فشار در ناحیه زیر شکم یا لگن شوند که ممکن است با فعالیت‌های روزمره اختلال ایجاد کند.
3. درد هنگام رابطه جنسی:
یکی دیگر از علائم شایع فیبروم‌ها، درد در حین رابطه جنسی است که به علت فشار وارد آمده بر رحم ممکن است ایجاد شود.
4. مشکلات ادراری و گوارشی:
فیبروم‌های بزرگ می‌توانند بر عملکرد مثانه و روده‌ها تأثیر بگذارند. ممکن است احساس تکرر ادرار یا مشکلاتی مانند یبوست را تجربه کنید.
5. ناباروری یا سقط مکرر:
برخی از فیبروم‌ها می‌توانند بر بارداری تأثیر بگذارند و باعث مشکلاتی در بارداری شوند.
اگرچه بسیاری از این علائم ممکن است به بیماری‌های دیگری مانند سرطان پستان یا تخمدان شباهت داشته باشند، اما برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب، مشاوره با یک متخصص زنان و زایمان ضروری است.
علت ایجاد فیبروم رحمی چیست؟ دلایل احتمالی و عوامل تاثیرگذار
با اینکه علت دقیق ایجاد فیبروم‌ها هنوز کاملاً مشخص نشده، اما تحقیقات نشان می‌دهد که چندین عامل می‌توانند در ایجاد و رشد فیبروم‌ها نقش داشته باشند که در اینجا خواهیم گفت دلایل ایجاد فیبروم رحمی چیست؟
ژنتیک:
تاریخچه خانوادگی یکی از مهم‌ترین عوامل در ابتلا به فیبروم رحمی است. اگر در خانواده شما سابقه فیبروم رحم وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری افزایش می‌یابد.
هورمون‌ها:
هورمون‌های استروژن و پروژسترون به‌ویژه در دوران باروری، رشد فیبروم‌ها را تحریک می‌کنند. این تومورها معمولاً در دوران بارداری که سطح هورمون‌ها بالاست، رشد می‌کنند و در یائسگی که هورمون‌ها کاهش می‌یابند، کوچک می‌شوند.
سبک زندگی و عوامل محیط:
رژیم غذایی نامناسب، کمبود فعالیت بدنی، اضافه وزن و چاقی از عواملی هستند که می‌توانند خطر ابتلا به فیبروم رحم را افزایش دهند. این عوامل می‌توانند تعادل هورمونی را مختل کرده و موجب رشد فیبروم‌ها شوند.
استرس:
استرس‌های طولانی‌مدت می‌توانند سطح هورمون‌ها را تغییر دهند و زمینه‌ساز رشد فیبروم‌ها شوند. تحقیقات نشان داده‌اند که زنان مبتلا به استرس مزمن بیشتر در معرض ابتلا به فیبروم رحم قرار دارند.
آسیب‌های رحمی:
سقط جنین یا آسیب‌های فیزیکی به رحم می‌تواند به تشکیل فیبروم‌ها دامن بزند.بنابراین، فیبروم رحم می‌تواند نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی، هورمونی، سبک زندگی و مسائل محیطی باشد که در کنار هم موجب ایجاد تومورهای غیرسرطانی در رحم می‌شوند.
چه افرادی بیشتر در معرض خطر فیبروم رحمی هستند؟
فیبروم رحم یکی از شایع‌ترین مشکلات در سیستم تولید مثل زنان است که می‌تواند به توده‌های غیرسرطانی در رحم منجر شود. اما چه کسانی بیشتر در معرض خطر ابتلا به این توده‌های غیرسرطانی هستند؟ عوامل مختلفی می‌توانند احتمال ایجاد فیبروم را افزایش دهند.
زنان سیاه‌پوست بیشتر از سایر گروه‌ها در معرض ابتلا به فیبروم رحمی هستند. آنها معمولاً در سنین پایین‌تر به این بیماری مبتلا می‌شوند و فیبروم‌های آنها بزرگتر و همراه با علائم شدیدتری است. علاوه بر این، عوامل دیگری مانند اضافه وزن، عدم بارداری، شروع زودرس قاعدگی، یائسگی دیررس و سابقه خانوادگی نیز می‌توانند خطر ابتلا به فیبروم رحم را افزایش دهند.
برخی از عوامل تغذیه‌ای مانند کمبود ویتامین D، مصرف زیاد گوشت قرمز، کمبود سبزیجات و میوه‌ها نیز در بروز این بیماری نقش دارند. همچنین مصرف الکل و آبجو می‌تواند ریسک ابتلا به فیبروم رحم را بیشتر کند.
آیا فیبروم های رحمی باید برداشته شوند؟
اگر فیبروم‌ها باعث کم خونی ناشی از خونریزی زیاد، درد یا مشکلات باروری شوند، پزشک ممکن است روش‌های درمانی از جمله جراحی برای برداشتن فیبروم را پیشنهاد کند. اما اگر فیبروم‌ها بدون علائم یا مشکلات خاصی وجود داشته باشند، نیاز به برداشتن آنها نیست و تنها نظارت و مراقبت‌های دوره‌ای کافی است. تصمیم‌گیری در مورد درمان فیبروم باید تحت نظر پزشک متخصص و با توجه به وضعیت فردی هر بیمار انجام گیرد.
آیا فیبروم رحم بیماری خطرناکی است؟
فیبروم رحم، تومورهایی غیرسرطانی و شایع در رحم زنان هستند که اغلب بدون ایجاد مشکل خاصی به‌وجود می‌آیند. این تومورها معمولاً خوش‌خیم بوده و تهدیدی برای زندگی محسوب نمی‌شوند. با این حال، در برخی موارد ممکن است علائم ناخوشایند و مزاحم مانند درد، خونریزی شدید و نامنظم قاعدگی ایجاد کنند. در موارد نادر، فرد ممکن است هیچ علامتی نداشته‌باشد. بنابراین، اهمیت بررسی منظم و مشاوره با پزشک برای تشخیص و مدیریت این وضعیت ضروری است.
آیا فیبروم رحمی موجب درد میشود؟
فیبروم رحم می‌تواند در برخی موارد منجر به احساس فشار یا سنگینی در ناحیه پایین شکم و لگن شود، به‌ویژه زمانی که این تومورها بزرگتر می‌شوند. این درد معمولاً به‌صورت ناراحتی مزمن و پیوسته احساس میشود و گاهی با فعالیت‌هایی مانند دراز کشیدن، خم شدن یا ورزش تشدید میشود. همچنین، فیبروم‌های بزرگ می‌توانند باعث دردهای لگنی شدید و مزمن شوند که زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
عوارض فیبروم رحمی چیست؟
فیبروم رحم معمولاً بدون عوارض شدید در اکثر موارد به وجود می‌آید، اما در برخی افراد ممکن است مشکلات قابل توجهی ایجاد کند. از جمله مهم‌ترین عوارض این وضعیت میتوان به درد شدید و مزمن در ناحیه شکم و لگن اشاره کرد که می‌تواند کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر این، خونریزی غیرطبیعی و مداوم، منجر به ضعف عمومی بدن میشود. در برخی موارد، تورم شکم یا احساس فشار در ناحیه لگن نیز مشاهده میشود. در نهایت، اگر فیبروم‌ها به اندازه کافی بزرگ شوند، می‌توانند بر باروری تأثیر گذاشته و مشکلاتی در بارداری ایجاد کنند.
علت ارتباط کم خونی و فیبروم رحمی چیست؟
فیبروم‌های رحمی به دلیل خونریزی‌های شدید و طولانی‌مدت در دوران قاعدگی، ذخایر خون بدن را کاهش می‌دهند. زنان مبتلا به فیبروم ممکن است علاوه بر خونریزی‌های زیاد در دوره‌های قاعدگی، خونریزی‌های بین قاعدگی نیز تجربه کنند. این وضعیت باعث کاهش سطح هموگلوبین در خون میشود و در نتیجه، کم خونی ایجاد می‌کند. کم خونی، شرایطی است که در آن بدن به اندازه کافی گلبول‌های قرمز سالم برای تأمین اکسیژن به بافت‌ها و اندام‌ها ندارد. اگر علائم ضعف، خستگی یا تنگی نفس را تجربه می‌کنید، مراجعه به پزشک برای ارزیابی و درمان ضروری است.
روش‌های تشخیص فیبروم رحمی چیست؟
تشخیص فیبروم رحم معمولاً از طریق معاینات لگنی انجام میشود. در صورتی که پزشک مشکوک به وجود فیبروم باشد، چندین روش تشخیصی می‌تواند برای تأیید و تعیین اندازه و محل این توده‌های غیرسرطانی مورد استفاده قرار گیرد. از جمله این آزمایش‌ها میتوان به سونوگرافی، MRI، سی‌تی‌اسکن و هیستروسکوپی اشاره کرد. همچنین، تست‌هایی مانند هیستروسالپنگوگرافی (HSG)، سونوهیستروگرافی و لاپاراسکوپی نیز برای ارزیابی دقیق‌تر و مشاهده بهتر وضعیت رحم به کار می‌روند. این آزمایش‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا وضعیت فیبروم را شناسایی کرده و بداند علت فیبروم رحمی چیست؟ در این‌صورت می‌تواند برنامه درمانی مناسبی را برای بیمار تعیین کند.
روش‌های درمانی برای فیبروم رحمی چیست؟
فیبروم رحم همیشه نیاز به درمان ندارد و تنها زمانی که علائم یا عوارض آن آزاردهنده باشد، نیاز به مداخله پزشکی احساس میشود. درمان فیبروم بستگی به شدت علائم، اندازه و محل فیبروم دارد. در ادامه به شما خواهیم گفت روش‌های مؤثر درمانی فیبروم رحمی چیست؟
روش‌های درمانی فیبروم رحمی چیست؟
داروهای هورمونی:
این داروها می‌توانند به کوچک شدن فیبروم کمک کنند و علائم آن را کاهش دهند، به‌ویژه در کاهش خونریزی شدید
دستگاه داخل رحمی (IUD):
این دستگاه که هورمون آزاد می‌کند، می‌تواند خونریزی زیاد را کنترل کرده و علائم را تسکین دهد.
آمبولیزاسیون شریان رحمی:
در این روش، با مسدود کردن جریان خون به فیبروم، آن را کوچک کرده و علائم آن کاهش می‌یابد.
جراحی:
برای فیبروم‌های بزرگ یا زمانی که سایر روش‌ها کارایی نداشته باشند، جراحی برای برداشتن فیبروم انجام میشود.
اولتراسوند با شدت بالا:
این روش برای از بین بردن توده‌های فیبروم به‌کار می‌رود و به‌ویژه در فیبروم‌های دسترسی‌پذیر مؤثر است.
هیسترکتومی:
در موارد شدید، جراحی برای برداشتن قسمتی از رحم یا تمام رحم انجام میشود. این روش معمولاً برای زنان بدون تمایل به بارداری انجام می‌گیرد.
انتخاب روش درمانی بستگی به وضعیت فردی بیمار و مشورت با پزشک دارد تا مناسب‌ترین راهکار درمانی برای هر فرد در نظر گرفته شود.
عواقب عدم درمان فیبروم رحمی چیست؟
در صورتی که فیبروم رحم علائم خاصی ایجاد نکرده باشد، درمان فوری ضرورتی ندارد. اما اگر فیبروم بزرگ باشد یا در مکان‌های خاصی قرار داشته باشد، ممکن است باعث آسیب به بافت‌های اطراف و مشکلات بیشتر در آینده شود. برای جلوگیری از این عوارض، بهتر است تحت نظر پزشک قرار گیرید و در صورت نیاز درمان‌های مناسب آغاز شود.
تأثیر فیبروم رحمی بر بارداری؛ آیا میتوان باردار شد؟
با وجود فیبروم رحمی، هنوز امکان بارداری وجود دارد، اما برای مدیریت این وضعیت، مشاوره با پزشک ضروری است. در صورتی که فیبروم پیش از بارداری شناسایی شود، پزشک باید روند بارداری را تحت نظر داشته باشد تا از رشد یا تغییرات توده جلوگیری کند.
افزایش سطح هورمون‌ها در دوران بارداری می‌تواند منجر به بزرگتر شدن فیبروم شود، که ممکن است مشکلاتی مانند زایمان زودرس، جدا شدن جفت و عدم پیشرفت بارداری را به همراه داشته باشد. همچنین، احتمال نیاز به سزارین در چنین مواردی بیشتر است.
با پیگیری مناسب و نظارت پزشکی، بسیاری از این مشکلات قابل کنترل هستند و می‌توانید بارداری سالمی داشته باشید.
آیا فیبروم رحمی می‌تواند باعث بزرگ شدن شکم شود؟
بله، در صورتی که فیبروم رحم شما بزرگ باشد، ممکن است باعث بروز احساس نفخ و یا بزرگتر شدن شکم نسبت به حالت معمول شود. این امر به دلیل رشد فیبروم و فشار آن بر روی شکم و ارگان‌های اطراف است.
آیا درمان فیبروم رحمی نیاز به هیسترکتومی دارد؟
در اکثر موارد، درمان فیبروم رحمی بدون نیاز به برداشتن رحم ممکن است. تنها در شرایط خاص و با توجه به وضعیت فرد، هیسترکتومی لازم میشود. حتی برای فیبروم‌های بزرگ نیز امکان درمان وجود دارد بدون اینکه رحم آسیب ببیند. قبل از هر گونه جراحی، پزشک با بیمار مشورت می‌کند و در صورت لزوم، رضایت برای انجام هیسترکتومی گرفته میشود. در نهایت، نگرانی بابت حفظ رحم در بیشتر موارد وجود ندارد و فیبروم‌ها با روش‌های مختلف درمان می‌شوند.
فیبروم رحمی چیست؟
زایمان پس از درمان فیبروم رحم؛ نکات مهم
پس از درمان فیبروم رحم، انتخاب روش زایمان بستگی به محل، اندازه و شرایط کلی رحم دارد. در صورتی که فیبروم‌ها در عمق رحم و نواحی حساس قرار داشته باشند یا بخیه‌های زیادی پس از جراحی باقی بماند، زایمان طبیعی ممکن است خطرات جدی به همراه داشته باشد و در این شرایط، زایمان سزارین توصیه میشود. اما اگر فیبروم‌ها کوچک و سطحی باشند، با ارزیابی دقیق شرایط بیمار، امکان زایمان طبیعی وجود دارد. مهم‌ترین نکته این است که تصمیم نهایی باید با مشورت پزشک متخصص و بررسی دقیق وضعیت رحم گرفته شود تا سلامت مادر و نوزاد در اولویت قرار گیرد.
سن مناسب برای جراحی میوم رحم؛ آیا سن عامل محدودکننده‌ای است؟
در جراحی فیبروم رحم، سن بیمار تعیین‌کننده نیست. بیشتر از سن، علائم و وضعیت فرد مهم است. حتی در افراد جوان که با خونریزی‌های شدید و مشکلات قاعدگی مواجه هستند، جراحی می‌تواند برای بهبود وضعیت ضروری باشد. جراحی در دختران جوان نه تنها آسیب‌زا نیست، بلکه می‌تواند از مشکلات پیچیده‌تر جلوگیری کند. فیبروم‌ها اگر درمان نشوند، ممکن است باعث ضعف و مشکلات سلامتی جدی‌تری شوند که خود از جراحی خطرناک‌تر است. بنابراین، تصمیم به جراحی باید بر اساس شرایط فردی و علائم بیماری گرفته شود، نه سن بیمار.
تاثیر تغذیه بر روی فیبروم رحمی چیست؟
بسیاری از افراد ممکن است تصور کنند که نوع تغذیه می‌تواند عاملی برای ایجاد یا تشدید فیبروم رحم باشد. اما حقیقت این است که فیبروم‌های رحمی بیشتر از آنکه به نوع تغذیه مربوط باشند، ریشه در عوامل ژنتیکی و هورمونی دارند. پس، تغذیه به‌طور مستقیم نمی‌تواند فیبروم‌ها را درمان کند، اما انتخاب غذاهای ارگانیک و مغذی می‌تواند در تقویت سلامت عمومی و بهبود وضعیت جسمی مؤثر باشد و به حفظ تعادل هورمونی و تقویت سیستم ایمنی کمک کند.
علت ترکیدن فیبروم رحمی چیست؟
ترکیدن فیبروم رحم ممکن است نگرانی‌هایی را برای بسیاری ایجاد کند، اما لازم است بدانید که این اتفاق معمولا در صورتی رخ می‌دهد که فیبروم درمان نشده یا به درستی کنترل نشود. دلایل اصلی ترکیدن فیبروم‌ها شامل موارد زیر است:
1. افزایش فشار خون:
فشار خون بالا می‌تواند به توده فیبروم فشار وارد کرده و باعث ترکیدن آن شود.
2. فشارهای شکمی:
فشار بیش از حد به شکم در هنگام ورزش‌های سنگین یا مشکلات گوارشی، می‌تواند به فیبروم آسیب بزند.
3. پیچ خوردگی فیبروم‌ها:
گاهی فیبروم‌ها ممکن است پیچ خورده و جریان خون به آنها متوقف گردد که منجر به پارگی یا ترکیدن آنها میشود.
4. آسیب دیدگی:
ضربه به ناحیه شکم می‌تواند موجب آسیب به فیبروم و ترکیدن آن شود.
5. بزرگ شدن بیش از حد فیبروم‌ها:
رشد بیش از حد توده فیبروم و عدم خونرسانی صحیح به آنها می‌تواند به پارگی فیبروم منجر شود. بهترین راه برای جلوگیری از این وضعیت، تشخیص زودهنگام و درمان آن توسط پزشک متخصص زنان است تا از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری شود.
علت ایجاد فیبروم رحم چیست
علت قطعی ایجاد فیبروم رحمی معلوم نیست. فیبروم ها از رشد بی‌رویه سلول های عضلانی رحم به علت تاثیر استروژن ایجاد می‌شوند ولی علت قطعی ایجاد آنها معلوم نیست. زنان چاق و نژاد آفریقایی آمریکایی و افراد دارای سابقه خانوادگی، بیشتر در معرض ابتلا به فیبروم رحم قرار دارند. فیبروم ها در جاهای مختلف رحم رشد می کنند و اندازه آنها معمولاً متفاوت هستند.
علائم فیبروم های رحم
بعضی از مبتلایان به فیبروم رحم علامتی ندارند و بعضی دیگر علایم شدید از بیماری را نشان می‌دهند. علایم فیبروم عبارتند از :
۱- دردهای قاعدگی شدید و طولانی مدت
۲- خونریزی های غیرطبیعی
۳- احساس فشار در ناحیه لگن
۴- بزرگ شدن شکم
۵- درد در رابطه جنسی
تشخیص فیبروم رحم
۱- سونوگرافی ۲- ام ار ای
درمان فیبروم های رحم
رشد اغلب فیبروم های رحمی خود به خود متوقف میشود با این حال شما باید تحت نظر متخصص زنان باشید تا روند رشد و درمان مناسب را تحت نظر داشته باشد. درمان ها متفاوت هستند و از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما در کل درمان شامل :
۱- خارج کردن فیبروم با جراحی
۲- استفاده از داروهایی که باعث یائسگی کاذب در بدن شده و سایز فیبروم را کاهش می‌دهند.
۳- آمبولیزاسیون شریان رحمی که البته می‌تواند با عوارضی همراه باشد.
این گفته که فیبروم رحمی سبب نازایی میشود صحیح نیست، اگر تحت نظر متخصص زنان باشید احتمال حاملگی در شما افزایش می یابد.
انواع فیبروم ها ی رحم
۱- فیبروم داخلی : در دیواره ماهیچه‌ای رحم به وجود می آید و باعث کشیدگی و بزرگ شدن رحم میشود.
۲- فیبروم ساب سروز : معمولاً در خارج رحم اما چسبیده به آن رشد می کند و گاه یک طرف رحم بزرگتر به نظر می‌آید.
۳- فیبروم پدانکوله : همان فیبروم ساب سروز است که قاعده باریک و دراز پیدا کند که به آن پدانکوله می‌گویند.
۴- فیبروم ساب موکوز : در سطح داخلی حفره رحم رشد می‌کند و معمولا با دردهای قاعدگی و خونریزی های زیاد همراه است.
توصیه های ضروری به افرادی که فیبروم رحم دارند :
۱- معاینات دوره‌ای انجام دهید و هر ۶ ماه تا یک سال به متخصص زنان خود مراجعه کنید.
۲- اگر فیبروم رحمی دارید از مصرف قرص های جلوگیری از بارداری جداً خودداری کنید مگر با تجویز پزشک.
۳- بسیاری از فیبروم های رحمی نیاز به جراحی ندارند.
۵- اگر به دلیل داشتن فیبروم خونریزی های قاعدگی زیاد دارید، حتما از غذا هایی که سرشار از آهن هستند استفاده کنید که دچار کم خونی نشوید.
۶- اگر فیبروم رحمی به سرعت رشد کند و بزرگ شود حتماً باید بررسی‌های بیشتر در خصوص سرطانی بودن آن انجام شود.
فیبروم های رحم و بارداری
اندازه فیبروم های رحمی در بارداری متفاوت است بعضی از فیلم ها کوچک و بزرگ است یک سوم فیبروم ها در سه ماهه اول بارداری رشد می‌کند و می‌تواند سبب سقط شود علائم و خطرات فیبروم با توجه به تعداد و محل قرارگیری آنها در خانم های باردار متفاوت است.
علائم فیبروم رحم در بارداری
فیبروم رحم در بارداری می تواند کاملا بدون علامت باشد و برخی می توانند نشانه های زیر را داشته باشند :
درد شکم – خونریزی شدید- یبوست- در طول بارداری هر زمان که خونریزی یا درد شکمی داشتید حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
درمان فیبروم رحم در بارداری
در برخی از افراد دارای فیبروم رحم بهتر است قبل از باردار شدن فیبروم ها با جراحی خارج شود. خارج کردن فیبروم ها قبل از بارداری بستگی دارد به اینکه آیا فیبروم روی قدرت باروری آنها تاثیر گذاشته یا نه، یا فیبروم، لوله های رحم (فالوپ) را مسدود کرده یا نه، یا سبب سقط مکرر شده یا نه.
در دوران بارداری نمی توان فیبروم را خارج کرد و در صورت درد با نظر پزشک متخصص می توان از درمان های خوراکی و مسکن های مجاز استفاده کرد.
عوارض فیبروم های رحم در بارداری
اگر در دوران بارداری فیبروم کوچک است و رشدی ندارد معمولا خطری در بارداری ایجاد نمی‌کند ولی اگر فیبروم بزرگ است ممکن است در طول بارداری باعث :
۱- افزایش خطر سقط
۲- محدودیت رشد جنین در رحم
۳- زایمان زودرس
۴- خونریزی شدید
۵- افزایش سایز فیبروم رحمی
فیبروم در طول بارداری می تواند بزرگتر و یا حتی کوچک تر شود.
فیبروم رحم و نوع زایمان
وجود فیبروم رحمی احتمال سزارین را افزایش می دهد گرچه بعضی از خانم ها با توجه به اندازه و محل قرارگیری فیبروم در رحم ممکن است بتواند زایمان طبیعی نیز داشته باشند کسانی که فیبروم آنها بزرگ است و در محلی قرار گرفته که دهانه رحم را مسدود کرده نمی‌توانند زایمان طبیعی داشته باشند و حتما باید سزارین شوند.
برای تعیین نوع زایمان در بیمارانی که فیبروم رحمی دارند بهتر از هر کسی متخصص زنان می تواند شما را راهنمایی کند که آیا سزارین کنید یا زایمان طبیعی.
آیا در هنگام انجام سزارین میتوان فیبروم رحمی را هم برداشت؟
خیر. بهتر است هنگام سزارین فیبروم های رحمی برداشته نشوند چون بافت رحم بسیار شکننده و پر خون است و با دستکاری، احتمال خونریزی شدید وجود دارد و در صورت عدم کنترل خونریزی ممکن است منجر به برداشت رحم برای حفظ جان بیمار شود. در ضمن ممکن است بعد از زایمان فیبروم خود به خود کوچک شود.
فیبروم رحمی یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامتی در زنان است که طبق آمار، بین ۲۰ تا ۷۰ درصد از زنان در سنین باروری به این عارضه دچار می‌شوند. با اینکه در بیشتر موارد، یعنی ۹۰ درصد از مواقع، فیبروم‌ها خطرناک نبوده و تأثیرات جدی بر زندگی فرد ندارند، اما اهمیت پیگیری وضعیت سلامت رحم از سوی پزشک متخصص همچنان ضروری است. اگر به فیبروم رحم مبتلا هستید، برای اینکه مشخص شود دلایل ابتلای شما به فیبروم رحمی چیست معاینه‌های منظم را به توصیه متخصص زنان و زایمان انجام دهید تا از بروز مشکلات احتمالی پیشگیری کنید.
فیبروم های رحمی که به آنها میوم یا لیومیوم نیز گفته می شود تومورهای خوش خیمی هستند که در رحم رشد می کنند. حدود ۲۰ تا ۵۰ درصد زنان، دارای فیبروم رحمی هستند. این تومورها با سرطان ارتباط ندارند و خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش نمی دهند.
